Mineral kozmetikler: gerçek ve mitler

Stilistlerin mineral kozmetikler hakkındaki görüşleri farklıdır: bazıları doğal görünümüne ve dayanıklılığına hayran kalırken, diğerleri cildin eksikliklerine ve bir gölge almanın zorluğuna vurgu yapıyor. Farklı görüşlere rağmen, mineral makyaj hem estetik hem de sağlık konusunda çok fazla tartışmaya neden olur. Üreticiler esasını överken, rakipler küçük parçacıkların tehlikeleri konusunda uyarıyorlar. Bununla birlikte, mineral kozmetiklerin popülaritesi artmaya devam etmekte ve kozmetik pazarında önemli bir pay almaktadır.

Mineral kozmetikler, 1970 lerde parçalanan tozunu piyasaya süren Bare Escentuals şirketi sayesinde popüler hale geldi. Diğer şirketler kısa süre sonra ürünlerinin doğal olduğunu iddia ederek davayı takip etti. Bununla birlikte, kimyagerler bunu hem geleneksel hem de mineral kozmetiklerin aynı bileşenleri içerdiği için bir pazarlama hareketi olarak görüyorlar: titanyum dioksit, çinko oksit, mika ve demir oksit.

Mineral kozmetikteki temel fark, alerjik reaksiyonlara ve cilt tahrişine neden olabilecek stabilizatörler, paraoksibenzoik asit esterleri, sıvı parafin, boyalar ve kokular gibi bazı maddelerin olmamasıdır. Bu nedenle, mineral kozmetik hassas ciltli, akne ve akneye eğilimli kişilerin yanı sıra rosacea, egzama veya alerjiden muzdarip olanlar için tercih edilen seçimdir.

Estetik etkiye ek olarak, mineral kozmetikler, anti-inflamatuar özelliklere de sahip olan titanyum dioksit ve çinko oksit sayesinde cildi güneş ışığından doğal koruma sağlar. Ancak riskler göz önünde bulundurulmalıdır. Bazı bilim adamları, küçük mineral kozmetik parçacıklarının cilde nüfuz edebileceğini ve tehlikeli kimyasal reaksiyonlara neden olabileceğine inanmaktadır. Bununla birlikte, bu bir efsanedir, çünkü mineral kozmetikler nanopartiküller değildir.